"Nic lepiej niż maska nie odkrywa prawdziwej natury człowieka."

"Siedem śmierci Evelyn Hardcastle" Stuart Turton

Wykolejeni przez Los, cz. 3

“Kuglarz” Anna Sokalska

Rozbudowany pomysł, postacie nie z tego świata i wydarzenia zaburzające panujący porządek to jeszcze niekompletny przepis na fantastyczną serię. Ostatnie strony “Kuglarza” nie starczą, żeby zapunktować dla całości. Trzecia część potwierdza, że “Opowieści z Wieloświata” - mimo potencjału - w ostatecznym rozrachunku nie mają tego czegoś, co osacza czytelnika, wyrywa go z rzeczywistości i skutecznie powstrzymuje przed powrotem do niej. Szkoda.

Wykolejeni przez Los, cz. 2

“Żertwa” Anna Sokalska

Zamiast wprowadzać w konsternację zaburzonym porządkiem chronologicznym, Sokalska drugą częścią “Opowieści z Wieloświata” rekompensuje wytrwałym czytelnikom wszystko, co w poprzednim tomie poszło nie do końca tak, jak powinno - albo w ogóle nie ruszyło z miejsca. Perspektywa zmienia się z rozdziału na rozdział, akcja ma rozstrzał nie do przewidzenia, a postacie, grające z Losem w ruletkę, rozgrzewają się na dobre. Oj dzieje się w “Żertwie” - wreszcie! 

"Wszyscy kiedyś byliśmy dziećmi o małej wiedzy i ogromnej wyobraźni, i wszyscy w istocie dziećmi pozostajemy, choć ulegamy iluzji, iż to, w co wierzymy, jest rzeczą pewną."

"Żertwa" Anna Sokalska

Wykolejeni przez Los, cz. 1

“Wiedźma” Anna Sokalska

Podwaliny “Opowieści z Wieloświata” tworzy wielowymiarowy Wrocław, w którym problematyczne byty próbują znaleźć swoje miejsce. Ich kluczenie i testowanie długo nuży, choć autorka dokłada wszelkich starań, żeby skonstruować świat przyciągający wyobraźnię. Kto okaże łaskę “Wiedźmie”, zapewne sięgnie po następny tom, bo kilka fragmentów wybudza z czytelniczego letargu, a sam koniec składa kuszącą obietnicę. 

"A co się stanie, i tak nie sposób przewidzieć, nie zamartwiaj się więc bez potrzeby."

"Wiedźma" Anna Sokalska

(Nie) Czas (na) tajemnic(e)

“Zaginiony symbol” Dan Brown

Stowarzyszenie strzegące sekretu od początku swojego istnienia, służba bezpieczeństwa, zagrożenie o skutkach nie do oszacowania, bezwzględny szaleniec i specjalista od symboli - czy coś może pójść nie tak? Zaskakująco wiele. Powieść, która zamiast trzymać w napięciu do ostatniego słowa, niebezpiecznie nadwyręża cierpliwość czytelnika. Tym razem Brown przekracza cienką, acz odczuwalną granicę między wiarygodnym wyczuciem a przytłaczającą przesadą. 

"Język często bardzo skutecznie przesłania prawdę."

"Zaginiony symbol" Dan Brown

O krok

“Za zamkniętymi drzwiami” B.A. Paris

Debiut dobry, lecz nie na tyle, żeby piać peany. Sprytny pomysł, inteligentne postacie i niekończąca się gra pozorów nie zawsze zrekompensują czyny, o których nawet nie chce się czytać, choćby ich opisy były zdawkowe. Morał? Niektóre książki - podobnie jak drzwi - lepiej pozostawić zamknięte, bo to, co kryją, może się nie spodobać. W “Za zamkniętymi drzwiami” napięcie nie narasta tak, że po finale trzeba się otrząsnąć. Niemniej jednak Paris ma potencjał.

"Każdy bowiem, kto ma rozum, wie, że nie wszystko da się powiedzieć słowami. Że właściwie to, co da się nimi wyrazić, to tylko malutki ułamek całości."

"Virion. Szermierz" Andrzej Ziemiański