Feeria magii, cz. 6

“Gorejąca biel. Tom II” Brent Weeks

Czas na nieuniknioną konfrontację: po niezliczonej ilości po(d)kolorowanej magii, zwodniczych strategii, skutecznych intryg, tuszowanych tajemnic i planów dopracowywanych latami w zaskakujących detalach, wszystkie drogi prowadzą w jedno miejsce. Tym razem bez zbędnej zwłoki padają odpowiedzi na kluczowe pytania. Czas na długo oczekiwaną prawdę o Powierniku Światła i pożegnanie z przygodą, która – fascynując czy frapując – odciska na czytelniku piętno.

Feeria magii, cz. 5

“Gorejąca biel. Tom I” Brent Weeks

Początek końca obiecującej sagi o Powierniku Światła, która po ponad czterech tysiącach stron zaczyna komplikować się do tego stopnia, że gdyby nie drugi tom ostatniej części, czekający na półce, zwątpienie w jakiekolwiek możliwe zakończenie nikogo by nie dziwiło. Tymczasem pretendentów do tajemniczego tytułu jest coraz więcej, a cierpliwości wytrwałego czytelnika coraz mniej. Pozostaje pytanie, czy Weeks zdąży jeszcze wyciągnąć asa z rękawa. Czas najwyższy.

Feeria magii, cz. 4

“Krwawe zwierciadło” Brent Weeks

Gdzie się podział impet, którym kończył się poprzedni tom? Akcja czwartej części cyklu o Powierniku Światła lawiruje między salonami a odległymi zakątkami, choć często to, co skrzętnie ukrywane, bohaterowie mają pod samym nosem. Zupełnie, jakby Weeks wprawdzie wiedział, w którym kierunku podąża, ale potrzebował się upewnić – jeszcze raz sprawdzić, czy wszyscy są gotowi na finał. “Krwawe zwierciadło” to nowe role, stare nawyki i kolory, które albo rozbłysną oślepiającym światłem, albo rozpłyną się jak tęcza na niebie.

Feeria magii, cz. 3

“Okaleczone oko” Brent Weeks

Takiego rozwoju wypadków, rozmachu i wystawiania na próby nie można było spodziewać się, choć potencjał serii gorał na dłoni. Uczciwym będzie stwierdzenie, że moloch, jakim jest trzecia część Sagi Powiernika Światła, rozpędzał się adekwatnie do gabarytów (prawie 1000 stron!) – dla wtajemniczonych: w żółwio-niedźwiedzim tempie. Kiedy już wszystkie trybiki wprawione zostały w ruch, przerywanie komuś lektury ostatnich dwustu stron grozi katastrofą o nieprzewidywalnych skutkach. Nie polecam przerywać, a czytać? Jeszcze jak!

Feeria magii, cz. 2

“Oślepiający nóż” Brent Weeks

Nie ma nic lepszego niż seria fantasy, która wciąga tak finezyjnie, że setki stron czyta się niespostrzeżenie. Drugi tom Sagi Powiernika Światła wznosi na wyższy poziom to, co oczarowało w poprzedniej części: niespotykany typ magii, postacie z pokruszonymi historiami, bieg wydarzeń, nabierający tempa i znaczenia coraz bardziej zrozumiałego dla czytelnika. Jeśli doda się do tego artefakt o działaniu zgoła odwrotnym niż kompas, wyobraźnia rozwija żagle i mknie w chaos, który tylko się zagęszcza.

Feeria magii, cz. 1

“Czarny Pryzmat” Brent Weeks

Na początku Sagi Powiernika Światła trudno o lepszego przewodnika niż ten, któremu przyszło szerzyć sprawiedliwość i strzec tajemnic, mogących zasiać zniszczenie. Nawet jeśli prawdziwy fan fantasy przewijające się tu motywy gdzieś już kiedyś spotkał, to zmieniają one oblicze w świetle magii barw autorstwa Brenta Weeksa. “Czarny Pryzmat” uruchamia machinę, na którą wskakuje się, nie mając pojęcia, dokąd zmierza. Porywający świat, bohaterowie z aurą i impet wydarzeń wyrywający z tu i teraz – magia!